ـ چهار کتاب اصلی علم رجال / دفتر نشر فرهنگ اسلامی / 1369.

ـ طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن / دفترنشر فرهنگ اسلامی / 1375.

ـ صلح امام‌حسن(علیه السلام) / دفتر نشر فرهنگ اسلامی / 1379.

ـ استفتائات آیت‌الله خامنه‌ای به زبان فارسی / انتشارات الهدی /1381.

ـ از ژرفای نماز / دفتر نشر فرهنگ اسلامی / 1382.

-نگاهی به کتاب مسلمانان هندوستان و استعمار انگلستان: 

همان‌گونه که مؤلفِ محقق در مقدمه اشاره کرده‌اند، نسخه‌ اصلی این کتاب «کفاح المسلمین فی تحریر الهند» نام دارد که به قلم یکی از علمای وابسته به دانشگاه الأزهر به نام «عبدالمنعم النمر» نگاشته شده و محصول 26 ماه سیر و سیاحت او در هند و مشاهده محققانه‌ کتابخانه‌ها و مراکز مبارزه در این کشور است. با این همه از آن‌رو که آیت‌الله خامنه‌ای در هنگام ترجمه این کتاب، یادداشت‌ها و پژوهش‌هایی را برای بارورتر کردن این ترجمه در اختیار داشته‌اند و به لحاظ اینکه اگر این نکات در پاورقی ذکر می‌شدند، موجب از هم گسیختگی و عدم توازن متن و حاشیه‌ کتاب می‌شد، آنها را در متن کتاب گنجانده‌اند. به همین دلیل نام ایشان بر جلد این اثر به عنوان مؤلف و مترجم ذکر شده است. این کتاب در سال 1347 از سوی انتشارات آسیا در تهران و در چاپخانه مشعل آزادی به چاپ رسید و پس از چندی چاپ دوم آن به بازار آمد. از آن پس، این اثر ارزشمند و تاریخی تجدید چاپ نشد. شاید یکی از دلایل آن اراده مؤلف ارجمند به تکمیل و تتمیم این اثر بود. از جمله ویژگی‌های شکلی این کتاب فهرست جامعی است که در انتهای کتاب به چاپ رسیده و حاوی فهرست مطالب، نام اشخاص، ملت‌ها، پیروان مذاهب، قبیله‌ها، سلسله‌ها و نیز فهرست واحدها و اماکن مذهبی و مدرسه‌ها و فهرست‌ کتاب‌ها، روزنامه‌ها و مجلات و ایضاً فهرست آئین‌ها، حزب‌ها و مسلک‌ها و در نهایت فهرست عکس‌ها و مدارک و مآخذ آمده است که نمونه‌ای موفق از فهرست‌نگاری آثار تاریخی است. برای اطلاعات بیشتر می توانید به آدرس اینترنتی http://farsi.khamenei.ir/book-content?id=19741 مراجعه کنید. استاد شهید آیت‌الله مطهری در حاشیه‌ای که بر صفحات اولیه‌ی یکی از نسخ این کتاب نوشته، آورده است: «در روزهای 48/5/27 الی 48/6/1، این کتاب که از سوی مؤلف و مترجم اهدا شده است، در مشهد مطالعه شد. بسیار کتاب مفید و لازمی است و در موضوعاتی مانند این موضوع زیاد باید نوشته و به همین خوبی باید تجزیه و تحلیل شود. فجزاه‌الله عن الاسلام و المسلمین خیر الجزاء. مرتضی مطهری 48/6/1. »